رابطه بین نسبت طول انگشتان دست برتر با قدرت دست برتر و سطوح هورمون های، رشد، فاکتور رشد شبه انسولینی یک igf-i) (، کورتیزول سرم و نسبت igf-i به کورتیزول در کشتی گیران تمرین کرده

امیر رشیدلمیر، محمود دلفان، سید علی اکبر هاشمی جواهری، آرش سعادت نیا   سابقه و هدف: پیشنهاد شده است که نسبت انگشت دوم به چهارم(2d:4d) عامل پیش بینی کننده ای برای قدرت و اجرای ورزشی می باشد، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نسبت طول انگشتان دست برتر با قدرت دست برتر وسطوح هورمون های،رشد، فاکتور رشد شبه انسولینی یک igf-i) (، کورتیزول و نسبت igf-i به کورتیزول سرمی کشتی گیران تمرین کرده بود.  مواد و روش­ها: 22 کشتی گیر تمرین کرده به طور داوطلبی انتخاب شدند، ابعاد اختصاصی دست برتر با استفاده از روش ویسناپو اندازه گیری شد. برای اندازه گیری حداکثر قدرت دست برتر از داینامومتر دیجیتال، و سطوح هورمون رشد، igf-i و کورتیزول سرمی  آزمودنیها اندازه گیری شد، جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون استفاده شد.  یافته­ها: بین نسبت طول انگشت دوم به انگشت چهارم(2d:4d) دست برتر، با قدرت دست برتر(05/0p